Elise Backers ontplooit zichzelf tot kinderbegeleider

Met de zon op het gezicht komen we aan in de Veurnestraat op nummer 278. Met een zwier gaat de deur van Kinderopvang De Jutter (De Panne) open. Elise Backers, 36 jaar, gaat ons voor en start met haar verhaal.

"Omdat het beleid echt gaat voor ‘de juiste mens op de juiste plek’ werden enkele opties voorgelegd, waaronder kinderbegeleider. Zelf heb ik nooit aan die optie gedacht omdat je daarvoor het juiste diploma nodig hebt.”

“Mijn carrière aan het lokaal bestuur startte in 2012 als medewerker van de dienst verhuur zalen en materialen. Oorspronkelijk was het een halftijdse baan maar na een tijdje evolueerde het naar een voltijdse job. Voor mij was het een uitdaging omdat ik nog nooit iets in administratie had gedaan, maar ik deed het graag. Het is een boeiende materie om te leren kennen en ik heb dit 7 jaar gedaan.”

Toen werd de beslissing genomen om het onthaal te hervormen en hier een hogere bezetting voor te voorzien. Elise haar job kreeg dus een andere invulling en daar smeet ze zich ten volle voor.

“Ik heb dan nog 3 jaar de combinatie gedaan, maar het was soms moeilijk. De aard van mijn job was gewijzigd en daardoor voelde ik me niet meer thuis. Ik zat aan het einde: het was tijd om een nieuwe uitdaging aan te gaan. Daarom ben ik op gesprek geweest bij de algemeen directeur, Wim Jonckheere. Omdat het beleid echt gaat voor ‘de juiste mens op de juiste plek’ werden enkele opties voorgelegd, waaronder kinderbegeleider. Zelf heb ik nooit aan die optie gedacht omdat je daarvoor het juiste diploma nodig hebt.”

Een gerichte opleiding via De Panne als werkgever

Het lokaal bestuur bood Elise aan om een opleiding te volgen via het werk. Terwijl ze die opleiding volgde, kon ze direct meedraaien met team Kinderopvang en zo voltijds al werken in de sector. Een win-win voor Elise en het bestuur want kinderbegeleiders zijn een knelpuntberoep geworden.

Elise vertelt over haar beslissing:

“Voor mij leek het echt een leuke uitdaging maar het was absoluut een sprong in het duister. Ik had geen ervaring met kinderen, heb nooit gebabysit of iets anders gedaan die met kinderen te maken had maar ik was wel gemotiveerd en ik ging ervoor! "

"Na 3 dagen proefdraaien in de Kinderopvang in De Panne wist ik wel dat ik verder wou gaan. Ik zette die stap omdat het de uitdaging was die ik nodig had.”

Intens traject maar meer dan de moeite waard

Het lokaal bestuur hielp haar bij de administratieve kant: de opleiding en school werd gekozen door team Kinderopvang en het enige wat nog restte was haar gaan inschrijven. Anderhalf jaar later heeft ze haar opleiding voor schoolgaande kinderen achter de rug. “Het was wel zwaar om terug op de schoolbanken te zitten: 1 dag in de week ging ik naar Brugge voor de les en dan waren er nog de vele taken, maar het was het waard! Op de andere dagen draaide ik meteen mee in de Kinderopvang. Dat was niet altijd gemakkelijk want je oefent eigenlijk een beroep uit waarvoor je nog de opleiding doet.”

“Ik stapte serieus uit mijn comfortzone maar daardoor kon ik groeien.”

Elise heeft nog een traject van 6 maanden te gaan, voor een specialisatie in baby’s en peuters maar dat ziet ze ook helemaal zitten. “Aan de start had ik een paniekje omdat ik niet goed wist wat ik moest doen, maar dat is ondertussen weg.”

Ondertussen zitten nog 2 andere collega’s in het traject. Veroniek en Els zijn ook gestart met hun opleiding tot kinderbegeleider en zo kreeg Elise steun.  “We kunnen samen praten over het traject en de combinatie met het werk. Door ervaringen uit te wisselen met mijn collega’s voelde ik me gesterkt om toch te blijven gaan,” vertelt ze.

“Ik ben heel trots en tevreden met waar ik nu sta en dat ik fulltime in de kinderopvang aan de slag ben. Ik ben heel dankbaar dat ik de kans gekregen heb en vind dat het lokaal bestuur heel begaan is met ons als medewerkers."

Voor iedereen die nog twijfelt: als je uitgekeken bent op je eigen job, is het een leuke uitdaging. Zeker als je een hart hebt voor kinderen raad ik het iedereen aan. Het is mooi dat ik de opleiding aangeboden kreeg maar ik krijg vooral veel liefde van de kinderen. Daarvoor doe ik het!

Ik heb nog 1 tip: gewoon doen! Waag die sprong! Neem de kansen die je krijgt. Je kan het je altijd beklagen, maar wie niet waagt, niet wint.”

Het gesprek sloten we af met de tofste vraag. Schep jij werkplezier in De Panne?

Met een grote glimlach antwoordt Elise: “JA!” Ze voegt nog toe: “Werken in onze gemeente is altijd leuk, zo gaan we met de kinderopvang regelmatig op uitstap. Met de kindjes op pad door de bomen, dos en duinen. Er is altijd wel iets te doen en het is er goed werken.”